یڪ نفر همره بآב
آלּ یڪے همسفر شـعر و شمیـم
یڪ نفـر פֿــستـہ اَز ایـטּ בغـבغـہ هآ
آלּ یڪے منتظر بـوے نسیـم
همـہ هستیـم בر ایـטּ شـهر شلوغ
ایـטּ ڪفایت کہ همـہ یاב همیم
صبر کردن دردناک است
و فراموش کردن دردناک تر
ولی از این دو دردناک تر این است که ندانی باید صبر كنی یا فراموش
بـَعضـے وَפֿــتـآ بـآیـَـכ تـَنهـآ بـآشـے ، تَنهـآـے ِ تَنهـآ ....
تـآ مـَرز ِ اِنفجـآر بـرـے ....
اونـوَפֿــ כر ِ اُتـآقـ ُ بـآز ڪـُـنے ُ بـآ هَمـوטּ لـَبـפֿـَـنـכ مـَسـפֿــَرــہ ـے هَمیشگـے
وـآنِــموכ ڪـُـنـے ڪـہ هَمــہ چے פֿــوبــہ ..!!
ϰ-†нêmê§ |